Nog een beetje met het schaamrood op de kaken, kan ik terug kijken op een bijzondere en heftige week bij Stenders en kornuiten van het radio 3FM programma ‘Stenders Eetvermaak’.

Na de mislukte opdracht van dag één, moest ik nu toch maar eens een aantal secondes gaan verdienen. De tweede opdracht heb ik volgens Stenders om zeep geholpen (hihihi), door het onderdeel te kuisen, maar wel gehaald! En het gaat om het eindresultaat niet? 😉 Woensdag (dag drie)moest ik op zoek naar de legendarische Tilburgse zanger ‘John Spencer’ (O beautiful Lana).

Mijn water deed al vermoeden, dat ik iets in deze richting zou moeten doen, dus natuurlijk had ik al een aantal voorbereidingen getroffen en het telefoonnummer van ‘John Spencer’, oftewel Henk van Broekhoven inmiddels onderschept.

Live in de uitzending (telefonisch) zong hij voor mij ‘O beautiful Lana ,wat heb je gedana’. Mijn meligheid was intussen naar enorme hoogte gestegen, nadat ik in de 3FM studio bij een voetbalpartijtje een aantal fotolijstjes van de muur had getrapt en niet te vergeten, door de snelle (woord)grappen en humor van Rob, Jelmer en Leon.
Gelukkig was ‘De Spenc’ zo sportief om ook nog een andere grote hit van hem; ‘Johnny vergeet me niet’ voor mij te zingen, waardoor de opdracht geslaagd was!

De laatste dag (dag vier) was voor mij echt de grappigste! Bij de vreetschuur ‘MacDonald’s’ moest ik een bestelling (de lunch voor Stenders Eetvermaak) bij de paal van de MacDrive rappen (dit alles naar aanleiding van een Amerikaans youtube filmpje). Sandra had zich, na een dag van afwezigheid ook weer bij mij gevoegd en we snelden ons naar de MacDrive in Amersfoort. Ondertussen waren we rijmpjes en een flow aan het bedenken, want tja, rappen doe ik ook niet iedere dag…

Toen we live in de uitzending waren, reed ik naar de praatpaal en begon mijn rap: “Goedemiddag mevrouw, een MacKroket zonder saus, en MacChicken menu, met friet zonder etc.”.
Al bij de tweede zin begon de ietwat geïrriteerde ‘hamburger dame’ door mijn fantastische rap heen te blaten… Stoïcijns ging ik verder (eigenlijk moest ik natuurlijk heel hard lachen). Toen ik klaar was zei ze: “Ik heb er helemaal niets van verstaan.”. Waarop ik door de paal schreeuwde:”Dan doe ik het toch nog een keer.”Nee!”, schreeuwde de dame, dan krijg ik gedonder met mijn baas.
De rij auto’s achter ons werd alsmaar langer en her en der hoorde je de mensen in de auto’s ongeduldig worden, toeteren, schreeuwen… Inmiddels was ook de filiaalmanager erbij gekomen en stond enorm te schreeuwen en te gebaren naar ons. “Doorrijden!”, sommeerde hij. Natuurlijk ging ik eerst op mijn dooie gemak de bestelling nog een keer door rappen. Ik reed door naar het volgende raampje, alwaar een briesende manager tegen me schreeuwde: “Ben je gek geworden!?”. Waarop ik op mijn paasbest en in volle onschuld vroeg, of ik nog iets bestellen mocht… “Nee!!!”, schreeuwde hij;”Ga weg!”. Ik heb (nog) geen ‘Tena Lady’ nodig, maar ik had echt moeite om niet in een schaterlach uit te barsten en in mijn broek te piesen van het lachen.

Hum…Mijn denkbeeldige plaat voor mijn hoofd was toch weer dikker gebleken, dan dat ik zelf kon vermoeden. Maar voorlopig was mijn opdracht nog niet geslaagd en moest en zou ik straks met de bestelling, terug naar de studio van 3FM. Het ging immers om mijn levenswerk dat op de radio moest! Intussen parkeerde ik vlug mijn auto en Sandra ging snel de Mac binnen, om alsnog te bestellen. Op dat moment kwamen de schoonmaker, een bewaker en de ‘humorvolle’ manager de parkeerplaats afstruinen naar mij. Ik dook weg achter het stuur; het leek wel een slechte B-film. Binnen had Sandra het al niet veel makkelijker… Ze wisten niet zeker of zij een van de twee dames was, die zo schaamteloos hun rap gedaan hadden. Arme Sandra! Kijk, ik koos ervoor; ik wist van te voren waar ik aan zou beginnen, maar Sandra werd ongevraagd onderdeel van een soort een hamburgermaffia… Sorry San! Na 10 minuten kwam ze toch bezakt terug en we scheurden naar de studio. We hadden nog 10 minuten en met Rob weet je het maar nooit ;-). Ik kwam het pand binnen gerend alsof mijn leven er vanaf hing…,maar de opdracht was weer goed volbracht!

1ste single van Something About Lana

En daar ging mijn single de ether in op 3FM. Altijd een stiekeme droom geweest, om daar mijn (toekomstige) plaat gedraaid te krijgen. Met een super trotse (ondanks mijn schaamteloze acties van de afgelopen week) blik keek ik Sandra aan! Missie geslaagd!

KXradio
(voor de echte muziekliefhebbers)

Het afscheid van Rob Stenders was niet voor lang. Hij had mij al verteld over zijn eigen zender KXradio. Een supergave internetradiozender, waar DJ’s hun eigen muziek mogen bepalen en muziekfreaks hun hart op kunnen halen bij zoveel schatten en juwelen aan muziek. Een van de Jocks is overigens ‘Leo Blokhuis’, waar ik al heel lang stiekem fan van ben, door zijn -net als Rob trouwens- enorme muziekkennis en waanzinnige muzieksmaak.
Samen met oud 3FM sidekick Fred Siebelink, heeft Rob Stenders daar vrijdagmiddag, tussen 14.00 en 16.00 een uitzending…en het gouden duo had een sloofje nodig…en wie kan je dan beter bellen dan: Lana…
Ik was net in de tuin bezig een tortelduif te redden uit de enorme klauwen van een buizerd (ja; ik weet dat ik de natuur daar geen plezier mee doe), toen ik dus gebeld werd met de vraag of ik samen met de luisteraars van KXradio, op zoek wilde gaan naar Hank van ‘Hank the Knife and the Jets’, middels de chat en telefoon. Hank zat waarschijnlijk op het strand van Ibiza, want vinden, deden we hem niet.

Ook bij KXradio werd mijn single ‘Letting Go’ gedraaid. Weer een stukje van mijn droom verwezenlijkt deze week!